Al meteen toen ik Anne en Tom bij hen thuis ontmoette, wist ik dat wij een goede match waren: zij het bruidspaar en ik de fotograaf. Ik kreeg linzensoep ‘van het huis’ aangeboden (iets wat ik écht niet kan weigeren omdat het mijn favoriete soep is, ook al had ik al gegeten) en zag tijdens het verorberen hiervan de fonkeltjes in de ogen van het bruidspaar als ze over hun trouwdag spraken. Het was prettig en vanzelfsprekend om met hen te zijn.
De trouwdag op landgoed Amelisweerd viel niets tegen. Het was zoals ik verwachte een stralende dag, maar dan nog veel leuker. Ik heb me enorm vermaakt tussen de blije mensen en het stralende bruidspaar. Het was fijn om het vertrouwen te krijgen dat het met de foto’s wel goed kwam, daardoor kon ik mijn eigen momenten kiezen om te fotograferen. Er liepen namelijk genoeg kinderen rond die héél goed taart konden eten en de focus op wat andere dingen hadden liggen dan de grote mensen. Het was een mooie nazomerse dag en er kon buiten gegeten worden, óók heel sfeervol. En dan die lieve openingsdans…
Inmiddels heb ik al een fotoalbum voor het bruidspaar gemaakt, waar ik elke keer weer blij van werd als ik eraan werkte. Al met al kan ik concluderen écht gelukkig te worden van het werken voor stralende mensen die doen waar ze zin in hebben en heb ik er in dit geval zelfs een nieuw recept voor linzensoep aan over gehouden… Die ga ik vanavond maar weer eens bereiden. Thanks guys!